Πόσο άσχημα μιλάνε οι ψυχίατροι

Πηγα περισυ σε κάποιον στην Αλεξανδρούπολη, την πόλη μου γιατί ένιωθα παρά πολύ ψυχικό πονο, ήταν τελείως σνομπ, αδιάφορος, αναίσθητος, σκληρός, μετά από αρκετό καιρό πήγα σε κάποια, τυχαία, δεν είχα δει ούτε φωτογραφία, τελείως σνομπ, πιο σνομπ, σαν να είναι οι άλλοι ζώα, δεν έγραψε αγωγή, ενώ της είχα πει ότι ήθελα να αυτοκτονησω, πήγα σε μια άλλη αυτή μου έλεγε τη μια έχεις το ένα, μπορεί να έχεις το άλλο, μήπως υπάρχει λίγη σχιζοφρενεια και υπάρχει πόνος μου έδωσε τρία χάπια χάλια, με έκαναν πολύ χειρότερα, με απείλησε αν δεν τα πάρω θα πάω στο ψυχιατρείο, με ρώτησε αν αυνανίζομαι με έπιασε νευρικό γέλιο, μου λεει αυτό πως το βρίσκεις κάποια διαταραχή προσωπικότητας, συναισθήματος, περίμενα για πάνω από 30 λεπτά κάθε φορά χωρίς να ζητησει συγγνώμη πήγα 4 φορές, περίμενα, μου είπε στο άσχετο, δεν είμαστε φίλες. Δεν είχα που να πάω και πήγα στην προηγούμενη που δεν έδωσε αγωγή, αυτή τη φορά ήταν τόσο Κακιά τόσο σκληρή, εννοείται τεράστια αναισθησία και απάθεια, σαν να ημουν σε ανακριτικη καρέκλα, μου είπε είσαι δύστροπη για αυτό δεν έχεις φίλους, της είπα ότι εχω περάσει μπουλινγκ, μου λεει δεν είναι είναι όλα μπούλινγκ, δεν έχεις περάσει μπουλινγκ. Έχω συχνοουρια φοβήθηκα να της ζητήσω να πάω τουαλέτα. Μου λέει δεν τα θέλω τα λεφτά σας, ούτε ο Χίτλερ τέτοια συμπεριφορά να πω και το όνομα της αν επιτρέπεται.