Ailesi Sorunlu Sevgili(Yardım Edin)

ciddi post lütfen troll yapmayın

arkadaşlar, sevgilimle 7. ayımız. uzaktan ilişkimiz var ve 1 ay sonra buluşacaktık. kendisini çok seviyorum. sorunlu bir çocukluk geçirmiş. ailesi asla ilgi göstermemiş. annesiyle babası ayrı. tek başına büyümüş desek yeri. az çok böyle insanları tanıyanlar bilir. bu insanların normal insanlara göre çok daha fazla ilgiye ihtiyacı oluyor. sıkıntı da burada başlıyor beyler. ben bu kız için elimden gelen her şeyi yaptım ve yapıyorum ama geçmişinden çok yarası var. kıza evde köpek muamelesi çekiyorlar. annesi, ablası ve bu onları kaldıramıyor. bu kıza her zaman destek oldum, 7 aydır gıkımı bile çıkartmadım her derdini kendi derdimmiş gibi ağırladım ama artık çok ağır geliyor be beyler. misal ben spordayım, işteyim, ders çalışıyorum ya da 2-3 saat yazamayacağım bir durumdayım, geri döndüğümde sürekli acaba kötü bir şey oldu mu korkusu var içimde ve her 2-3 gidişimde bir kötü bir şey yaşıyor. ne bileyim annesi kızıyor durduk yere, ablasıyla tartışıyor vs. beyler, herkesin sıkıntıları var burası türkiye. hiçbir aile normal değil ota da kızıyorlar boka da ama her gün bir problem var beyler olmuyor ya gerçekten. bunlarla nasıl başa çıkacağına dair bir baba gibi nasihat veriyorum kendi yollarımı söylüyorum 7 aydır ama başa çıkamıyor ailesi buna berbat davransa da kafaya takmamayı başaramıyor çünkü ailesi ve duygusal bakıyor olaya. bunu kendi de kabulleniyor. ben bu 7 ay boyunca seversen her türlü olur her zorluk aşılır diye düşünüyordum ama sanki kafam artık yapma diyor. yoruldum beyler çok yoruldum, tükendim. onun dertleri altında kendimi ezilmiş halde buluyorum. hep beni yanında istiyor, ilgim ona yetmiyor. en ufak bir, canım aşkım yazmadan yazdığım mesaj ona acaba soğuk mu yapıyor diye düşündürttürüyor. beni kaybedecek diye korkuyor. bana sorununu anlattıktan sonra benle çıkmak zor değil mi? beni sevmek zor değil mi? seni boğuyorum diyor. ben ona asla tükendiğimden bahsetmedim. asla öyle düşünme dedim 7 ay boyunca her gün nasihatler verdim bir de bizim ilişkimiz uzaktan ilişki. bunda bir sıkıntı yok benim bu konudan sıkıntım yok ama genel açıdan onun beni görememesi benim onu göremem elbette ilişkimizi etkiliyor uzaktan olması da ayrı bir zorluk. biz 1 ay sonra yani ağustosta buluşacaktık. uzun zamandır planladığımız bir şey ve diyorum ki acaba buluşmasak mı? belki daha çok bağlanacağız ve bu bize zarar verecek. arkadaşlar yanlış anlamayın ben bu kızı çok seviyorum o da beni çok seviyor ama gerçekten tükendim ne diyeceğimi bilmiyorum o bu düşüncelerimi öğrense belki yıkılacak ama ne diyeceğimi ne yapacağımı bilmiyorum. mesela bir konu daha var benim bu sene mezun senem olacak ve hayvan gibi çalışmayı planlıyorum. bu süreçte telefondan olabildiğince uzak kalacaktım ve ondan da uzak kalmak zorundaydım. çünkü onunla sene içinde edeceğimiz bir kavga veya onun derdini bana açması durumu o günü direkt piç edecek. lütfen ne kadar kalpsizsin demeyin beyler. ben bu kız için 7 aydır kimse için yapmayacağım her fedakarlığı yaptım. ben onun her derdini dinlerim yan yana olsak deli gibi severim ailesinin vermediği ilgiyi veririm ama yok yok olmuyor. hem uzaktan ilişki hem sınav senesi ve benim 7 aydır her nasihatı vermeme rağmen kız geçmişinden yaralı. ailesiyle edeceği en ufak kavga bile moralinin bozulmasına ve dolayısıyla benim de ondan kaynaklı moralimin bozulmasına yol açıyor. kızı çok seviyorum, kıskanıyorum herkesten ama her gün bir sorunu oluyor ve artık kaldıramıyorum arkadaşlar. berbat hissediyorum, ben de her ailemle kanlı bıçaklı oluyorum ama içimde çözüyorum ona çok nadir anlatıyorum. o çözemiyor herkes aynı değil ve bu sorunlar altında gerçekten yıkılıyorum. ne yapmam gerekiyor? ayrılmak desek hem berbat hissedicem, aşığım, severken ayrılmak zorunda kalmak olacak hem bunu ona nasıl açıklardım ki? senin dertlerin beni psikolojik olarak çok yordu desem bu sefer kız berbat hissedecek. çok kötüyüm çok. düşünmekten saçlarım beyazlayacak desem yeridir. eğer bir tanrı varsa gerçekten düşmanıma bile yaşatmasın. lütfen yardımcı olun. fikirleriniz önemli.