Porozmawiajmy o podejściu antiwork. Jak bardzo staracie się w pracy?

Nie chodzi mi o sub r/antiwork, ale raczej o Wasze podejście do pracy. Nie chcę też mówić o udawaniu pracy.

Załóżmy, że jesteście już w miarę doświadczonym, biurowym pracownikiem, dostarczacie zadania na czas, a czasem nawet szybciej. Jesteście ambitni, Wasza wiedza, doświadczenie, zdanie i decyzje są szanowane. Nie musicie już udowadniać nikomu swojej wartości, nikt Wam nie liczy czasu, bo wiedzą, że wykonujecie dobrze swoją pracę. Nieważne czy pracujecie w biurze czy na home office.

- Czy pozwalacie sobie na luźniejsze chwile?
Przerwy na śniadanie, kawkę, obiad, dłuższe zastanowienie się nad problemem w pracy z dala od komputera, prysznic, wolniejsza praca, dni z mniejszym skupieniem.

- Czy szukacie sobie side tasków?
Wasze główne zadanie (zadania) czeka na czyjąś odpowiedź, rezultat z procesu, kompilację. Powiedzmy, że macie 1-5h (nie tydzień) i niby moglibyście w międzyczasie zrobić coś innego. Męczy Was przełączanie kontekstu? A może wolicie w tym czasie popatrzeć przez okno, oczyścić głowę przejrzeniem memów w social media, pożartowaniem ze znajomymi? Podkreślę, że nie chodzi mi o obijanie się, a po prostu zachowanie jakiegoś zdrowego balansu między pracą, a własnym samopoczuciem. Zasuwanie przez 8h to prosta droga do zmniejszenia produktywności, zadowolenia z pracy i do wypalenia zawodowego.

- Czy zmuszacie się do pracy, bo czujecie, że tak się powinno?
Panuje wszechobecne przekonanie, że firma płaci nam za pracę, więc powinniśmy przez całe 8h pracować. Wielu Januszy/menedżerków narzeka gdy pracownik odpali fejsa w pracy, nawet jak nie ma klientów/zadań, w skrajnych przypadkach w sklepach nawet zabraniają siadać. Załóżmy, że Was szef Was tak nie kontroluje, bo wykonujecie swoją pracę na czas. Czy jeśli macie luźniejsze dni albo gorsze samopoczucie to pozwalacie sobie na luźniejsze podejście do pracy? Więcej przerw, wolniejsze działanie, większe skupienie na muzyce w słuchawkach niż pracy? A może zmuszacie się, kupujecie kolejnego Monsterka i nakurwiacie całe 9-5?

- Czy pracujecie jak roboty?
A może uważacie, że nie jesteście robotami, więc należy się Wam w pracy trochę luzu, czas na kawę, ochłonięcie, popatrzenie w ścianę/sufit lub po prostu mniej intensywną pracę?

- Czy czujecie, że "kradzież czasu" to bzdura wymyślona przez management żeby więcej z nas wycisnąć?
Przecież jesteśmy ludźmi, nie robotami, nie możemy przez 8h zapierdalać prawie bez przerwy i zachować pełną produktywność i zdrowie psychiczne. Praca w zgodzie ze sobą zwiększa samopoczucie i satysfakcję z pracy, co dla nas jako pracowników jest ważniejsze niż jakieś tam KPI i premia dla szefa.

Produktywność pracowników przez ostatnie lata bardzo wzrosła (czego nie można powiedzieć o wypłatach), a jednak jesteśmy takim samym gatunkiem człowieka co 100 lat temu. Dlaczego mamy pracować ponad swoje siły tylko dlatego, że jakiś menedżerek walcząc o swoją premię chce zoptymalizować pracę i widzi, że da się nas jeszcze bardziej docisnąć?

Zachęcam do dyskusji, dzielenia się doświadczeniami, przemyśleniami i pomysłami.

Do przemyśleń skłoniła mnie książka "Cześć pracy. O kulturze zapierdolu" Zofii Smełki-Leszczyńskiej, którą gorąco polecam niezależnie od poglądów politycznych/społecznych.