Kendimden hâla nefret ediyorum

Saat 4.19 bu postu atana kadar 4.30 olur büyük ihtimalle. Sabaha tarih sınavım var ve ben burda uyanığım.

Sınava hiç çalışmadım imkanımın olmadığından değil, canımın istemediğinden çalışmadım.

"E çalış o zaman, masaya oturmak zor sınav basit zaten." İstesemde oturamıyorum.

Hani zaten sınavdan düşük alırsam olucakları biliyorum, ucunda ölüm bile olsaydı ben yine çalışmazdım. Takmadığımdan veya umrumda olmadığından değil, takamadığımdan. Derslerden başka bir hedefim, amacım yok zaten ama yine de öyle oturup çürüyorum.

Bu hayatta zaten başka birşeyim yok. Derslerden yüksek almaktan başka bir işim yok ama o işimi hâla yapmıyorum.

Dediklerim çok karmaşık biliyorum kısaca söylüyorum ki: Zihnim çalışıyor vücudum otonom kendime zarar vermeye kadar geliyor durum ama ben hâlâ öyle oturur kendi kendimi yerim.

Niye oluyor ben de bilmiyorum zaten bilsem illa düzeltmeye çalışırım. Bu bir lanet gibi geliyor ortadahmhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhjjjjt³³sznn Ama bilgidiğim tek şey varsa o da kendimden nefret ettiğim.

Saat 4.30 olmuş hâla uyanığım çürümeye devam.